Eerste week in Gambia

Hier even een update vanuit The Gambia, de plek waar mensen altijd lachen, de zon (bijna) altijd schijnt, de plek waar ik nieuwe vrienden heb ontmoet, de plek waar het altijd warm is, het land wat ondanks de armoede altijd 'lacht', waar ik als blanke wordt begroet met 'tubab' (blanke) en de plek waar mensen weinig klagen! Maar ook de plek waar ouders kinderen verliezen, waar mensen leven in armoede en waar kinderen niet naar school kunnen..

Helaas al meerdere malen gehoord dat mensen een aantal kinderen 'gewoon' verliezen doordat ze ziek zijn.. Ook dat is Gambia en erg lastig om soms te beseffen.
Gelukkig zijn er ook verhalen waarbij het wél goed gaat. Zo kwam er op mijn 2e stagedag een vrouw die bloedingen had en pijn in der buik, deze vrouw (eigenlijk eerder meisje, ze was 21 ongeveer) was 28-30 weken zwanger. Na enig onderzoek bleek de baby in goede conditie te zijn maar het meisje had al 4-5 cm ontsluiting. Omdat het kindje nog zo klein was, en hier niet de goede middelen waren, moest ze naar een gespecialiseerde kliniek (in bevallingen) hier een paar km verderop. De ambulance werd hiervoor gebruikt en raad eens, wij mochten mee! Eerste keer in een ambulance, en ook nog eens in Gambia, erg leuk vond ik zelf haha. Met loeiende sirenes maar de kliniek waar ze al opgewacht werd. Na enig overleg zouden wij met z'n 3e mee mogen kijken bij de bevalling, echt enorm gaaf. Helaas bleek dat de benodigde middelen ook daar niet waren en dat ze vanuit daar naar Serrekunda moest. Voor ons jammer maar voor haar en haar kindje het beste want uiteindelijk is het geboren en het leefde, het was een meisje. Echt heel mooi dat het ook zo kan! De naam wordt pas na een week bekend gemaakt door de vader, de moeder heeft daarin geen inspraak. Als ik het goed begreep mag de moeder pas bij het derde kind de naam uitkiezen.. Misschien dat iedereen daarom gemiddeld 3 of meer kinderen heeft.. Haha!

Ik beleef hier zoveel en maak zoveel mee dat het moeilijk is om het allemaal te kunnen verwoorden hoe ik het beleef en alles zie. Maar ik zal hier een poging wagen haha. Zo ben ik bijv naar een lokale voetbalwedstrijd geweest waar jongere jongens een wedstrijd speelde. Dit gaat erg officieel en ruig. Er zijn bijv. 3 scheidsrechters aanwezig, 2 aan de lijn en 1 in het veld. Ze hebben officiële wisselbordjes en er is zelfs politie aanwezig. Later kon ik dit wel plaatsen want zoals ik zei, het gaat er ruig aan toe. Gele kaarten vliegen om je oren maar naar verhouding met wat er op het veld gebeurt, is het eigenlijk nog te weinig, kan je nagaan. Als iemand scoort is het één grote chaos, ik keek m'n ogen uit. Het hele publiek springt het veld namelijk op, bovenop de gescoorde ploeg. Erg grappig.

Zo zijn we ook bij de school wezen kijken wat bij de kliniek hoort, deze is tot ongeveer 14 september nog dicht door vakantie. De lokalen zien er bijna hetzelfde uit als die in Nederland, spullen komen dan ook uit Nederland dus ergens vrij logisch haha. Ook zijn we nog met Gert en Inge wezen lunchen in Senegambia, een meer toeristisch gedeelte van Gambia. Na 3 dagen at ik alweer een broodje hamburger in het Nederlandse restaurant haha. Daarna gingen we naar een vissersdorpje. Hier liggen énorm veel boten, in allerlei mooi geschilderde kleuren. In deze 'kleine' bootjes gaan (teveel) mensen de zee op om vis te vangen, in weer en wind. Ik snap nog steeds niet hoe die dingen niet kunnen omslaan met de wind maar goed. Als ze terugkomen staan er veel vrouwen te wachten met bakken om vis te kopen. Eigenlijk is er teveel vis in Gambia, en dit is ook echt hun handel, dus de rest van de vis wordt gerookt in grote hoeveelheden. De vissen worden dan netjes uitgestald op een stenen stuk en daaronder zitten kleine oventjes waar wordt gestookt, zodat de vis rookt. Ik snap niet dat mensen dat een werkdag vol kunnen houden want het is echt heftige lucht haha. De gerookte vis is zo veel langer houdbaar en kan dus naar andere delen van de wereld worden vervoerd.

Verder kan je goed merken dat het regenseizoen is. Als het regent, regent het ook keihard en moet je zorgen dat je schuil staat. Gelukkig regent het geen hele dag of halve dag en knapt het ook snel weer op. Na de regen zie je de zon weer, veel zon want het is nog steeds wel echt warm. Al kan ik me er nu gelukkig beter in verplaatsen zonder dat ik zelf een plaatselijke regenbui ervaar. Door de regen zijn er aardig wat insecten waar ik iets minder gelukkig van wordt. De muggen vinden mijn bloed erg lekker en dat voel ik elke dag opnieuw. Momenteel is de tussenstand zo'n 27. Dan heb ik nog maar alleen m'n benen geteld..

Mijn stage in de kliniek is erg leuk en gaaf. Zoveel verschillen maar daardoor niet gelijk slecht. De verpleegkundigen hebben enorm veel technische kennis over ziektes, medicatie en handelingen. Basiszorg kennen ze hier niet in de opleiding en daardoor merk je dat het contact met mensen en de hygiene etc heel anders is. Een zorgplan kan hier bijv. niet benoemd worden in mijn ogen. Op dat gebied kunnen wij ze veel leren en hun kunnen ons juist weer veel leren over alle medische kennis!
Ik heb al veel testen gedaan in het laboratorium; zwangerschapstesten, malaristesten en Hb testen, ook een bloedtest. Als ze zwanger zijn kan ik maar moeilijk pijlen of ze nou blij zijn. Ze zeggen van wel maar enige emotie is moeilijk te ontdekken. Verder heb ik meegekeken bij de dokter en gewerkt in de 'consulting room'. Een kamer waar mensen gelijk vanaf de receptie naartoe komen. Ze geven eerst hun halve a4'tje af wat moet dienen als zorgdossier. (Je kan daar trouwens veel over zeggen maar het werkt toch nog vrij goed). Dan later worden ze geroepen, je moet gelijk reageren anders wordt je naam nog aardig vaak herhaalt. Ze hebben vrij harde stemmen dus als ik ernaast zit, en ik heb pech, dan tuttert m'n oor 's avonds nog. In deze kamer wordt je gewicht, temperatuur, bloeddruk en pols gemeten. Ook schrijven ze je klachten op en aan de hand daarvan wordt bepaald of je bijv. een malariatest of zwangerschapstest moet doen in het laboratorium of dat je naar de dokter moet of dat je medicatie moet halen in de apotheek. Dit kan ik al, met een klein beetje hulp voor m'n Engels, alleen doen en is erg leuk vind ik! Infuus wordt hier snel aangelegd en ook dit wordt geprikt in deze kamer. Dit nog niet durven doen op die kleine kinderen maar infuus aanleggen en dat soort dingen wel. Is erg leuk om met ze bezig te zijn, zijn zulke schatjes.

Gisteren naar hotel van Gert en Inge geweest om daar lekker bij het zwembad te luieren (een leven van een student is nog niet zo slecht hier). 'S avonds door hun mee uit eten genomen, samen met andere Gambiaanse kennissen van ze. Een jongen speelde gitaar en de rest danste of klapte of zong mee. Was erg gezellig. Het etentje was trouwens gepland omdat ze, helaas, vandaag weer naar huis gaan. Daarna door de regen naar huis gereden, met regen is de weg nóg slechter dus rijden kon je het haast niet noemen maar we zijn veilig thuis gekomen haha.

Dit was tot nu weer even mijn update, hoop dat jullie ervan genoten hebben haha.

Xxxxxxxxxxxxxx