Weer een week verder

Lieve allemaal,

Hoe is het daar in het koude Nederland? Hier nog steeds alles goed. Ik ben een 'paar' muggenbultjes verder maar ik geloof dat de malariamuggen mij nog niet gevonden hebben haha. Ik zit nu al in mijn derde stageweek (van de 15), voor mijn idee vliegt de tijd. Maar dat zeggen ze altijd, de tijd vliegt als je het naar je zin hebt!
Opdrachten voor school zijn inmiddels ook een beetje bij mij geland, want helaas moet dat ook gebeuren.. Het is best veel om te doen en soms ook wel moeilijk want aangezien we hier over Afrika spreken, gaan dingen ook wel iets anders. Psychiatrische ziektes worden zo bijv. niet erkend bij veel mensen. Mensen beweren dat de duivel dan in iemand zit. Mensen worden soms ook in compounds opgesloten en komen niet of nauwelijks uit de compound. Ditzelfde geldt met kinderen met Down syndroom. Deze mensen zie je ook gewoon niet op straat. Is erg zielig om te bedenken dat je, omdat je zo geboren bent, je niet gewoon een 'normaal' leven kan en mag leiden..
Deze week loop ik middagdienst, van 14.00 - 20.00. 's Middags is het vrij rustig en dus kan ik dan wel lekker wat voor school doen, wel fijn. Ik zie nog steeds veel dingen in de kliniek, zo was er een meisje van 19 die abortus had gepleegd (waarschijnlijk via die brijnaaldenmethode want het is hier verboden om abortus te doen). Ze kwam hier omdat ze al 2 weken bloedde. Dat soort dingen hebben op mij wel veel impact, iemand van dezelfde leeftijd als mij en dan al met zulke dingen te maken hebben.

Ik heb sinds m'n vorige blog weer veel gezien en gedaan. Zo ben ik bijvoorbeeld naar moneypark geweest, hier lopen allemaal wilde apen die je kan voeren met nootjes en dan komen ze bovenop je zitten, was erg leuk haha. Daarna gingen we nog naar het strand, dat strand hier is ook echt enorm mooi.
Ook ben ik naar Lamin Lodge geweest, dit is ooit opgebouwd door een Duitser (als ik het goed heb haha). Die is ooit begonnen met een paar pallets als restaurant en dat is steeds verder opgebouwd met hout. Via kleine smalle trappertjes kom je boven met een enorm mooi uitzicht. Via diezelfde kleine, smalle trappertjes komt een vrouwtje met drinken. Wanneer je gezellig wat zit te drinken, wordt je omringd door apen op zo'n paar meter afstand. Als je geluk hebt komen ze je flesje pakken om eruit te drinken en anders moet je zelf paar stapjes achteruit doen. Dan pakken ze alsnog je flesje en proberen ze het laatste beetje op te drinken. Als je het flesje van ze pakt kan je ze zelfs láten drinken. Dit kost wat geduld maar dan heb je ook wat haha. Beneden zaten mensen te trommelen en die gingen nog een liedje voor ons zingen haha.
Ook zijn we nog een dag naar het Senegambia hotel geweest om daar het weekend te vieren bij het zwembad. Niet verkeerd al zeg ik het zelf haha. Daarna zijn we uit eten geweest bij Italiaans restaurant, voor 5 euro heb je een pizza, doe je dus wel snel een tweede keer haha.

Ook ben ik aanwezig geweest op 2 bruiloften. De bruid en bruidegom ken ik dan verder niet maar iedereen is altijd welkom geloof ik. Natuurlijk wordt daar gedanst, overal waar gedanst kán worden, wordt gedanst. De precieze uitleg van rituelen kan ik nog niet geven want snap er nog niet echt veel van, maar weet wel dat er 'veel' geld wordt gegeven. Als ik het goed heb begrepen, gaan ze op den duur zingen en dan zingen ze namen. Als je naam wordt genoemd, moet je geld geven. Als jij iemand kent waarvan de naam is gezongen, moet je daaraan geld geven en die geven het weer aan het bruidspaar.
Over dansen gesproken, we gingen met Amie, een vriendin van hier, naar de mandinka dans. Dit is een dans van de Mandinka stam. Dit is echt een vrouwen ding en heeft een erg grappig systeem. Datzelfde gebeuren met geld maar als je nu geld geeft, mag je in de 'cirkel van vrouwen' dansen. Het is een aparte dans, het is een beetje met je kont schudden en hard op de grond stampen. Tot op heden nog niet echt voor mij weggelegd.. Helaas verstoorde de enorme regenbui en het onweer het feestje en stonden we hutje mutje op de veranda, tussen de etensluchten want overal waar een feestje is, wordt met elkaar gegeten.

Inmiddels ben ik ook een fanatieke voetbalsupporter geworden. Wij wonen in Lamin maar Lamin heeft allerlei wijken en wij wonen in Sataba. Hier is dus ook een voetbalteam wat mee speelt in de competities en het zeer goed doet. Al 2 wedstrijden gewonnen en natuurlijk juichen wij hard mee haha. Is erg leuk en kijk nu alweer uit naar donderdag, dan moeten ze weer opnieuw. Het hele sfeertje wat er hangt is gewoon zo gezellig. We worden ook als koninginnen ontvangen, speciale 'VIP' bank wordt voor ons gehaald en de andere mensen gaan dan staan of in het zand zitten. Als ze hebben gewonnen is er op zaterdag een feestje, erg gezellig!

We hadden ook een nieuw huisdier, hij werd Harry genoemd en Harry is een vleermuis. Hij is niet zo druk, totdat het donker wordt. Hij vliegt dan gezellig rondjes door de woonkamer. Als ik eerlijk ben was ik niet zo'n fan van Harry maar ik geloof dat hij het huis inmiddels verlaten heeft, want gister heb ik hem niet meer gezien haha. We hebben enorm veel huisdieren, muggen, torren, kevers, vliegen, mieren. Is echt een gezellige boel hier haha. Dat is echt iets wat ik aan Nederland mis, ik wen er wel aan maar toch is het niet echt mijn ding, al die rondvliegende gevaartes.

Ik ga me nu weer klaar maken voor m'n middagdienst!

Dikke kussss xxxxxxxxxxx